Ruthie Foster review: Freddie |
|
Ruthie Foster voorstellen is in feite niet nodig en toch zullen er hier in België niet al teveel fans haar in levende lijve hebben kunnen zien. Ruthie is afkomstig uit Gause (Texas) waar ze afkomstig is uit een familie van gospel-singers. Sommigen willen haar al eens vergelijken met een Bonnie Riatt maar dat is volgens mijn bescheiden mening volledig uit de lucht gegrepen. Ruhtie Foster is simply, one of a kind! Haar debuutalbum ‘Full Circle’ bracht ze uit in 1997 op het Texaanse M.O.D. Records label maar sinds 2002 is ze gehuisvest bij het ‘Blue Corn Music’ waar ze met deze ‘Promise Of A Brand New Day’ al aan haar 7de release toe is. Voor diegenen die nog nooit van deze Ruthie Foster hebben gehoord wordt het meer dan tijd want dit is een diamant van het zuiverste karaat. In 2009 toerde ze nog aan de zijde van de ‘Blind Boys Of Alabama’ waarna ze het album ‘The Truth According To Ruthie Foster’ op de markt bracht. Een album waarmee ze werd genomineerd voor ‘Grammy Award For Contemporary Blues Album’. Vanaf dat moment bleef deze ‘nightingale’ constant in de prijzen vallen. Zo was ze in 2010 de laureaat op de ‘Blues Music Award’ als Contemporary Blues Female Artist Of The Year, vanaf toen bleven de nominaties en prijzen maar komen. Zowel in 2013 als 2015 won deze Ruthie Foster zelfs de ‘Koko Taylor Award’ als ‘Traditional Blues Female’. Het album ‘Promise Of A Brand New Day’ dateert van 2014 en telt 12 tracks waarvan ze er zelf 7 schreef waarmee ze haar talent als songwriter nog eens extra in de verf zet. Het is een prachtig album geworden van deze Ruthie Foster maar dat zijn al haar albums wel. Opener is ‘Singing The Blues’ en met dit soulvolle begin moet ieders hart wel gaan smelten. ‘Let Me Know’ begint als een ware gospel maar evolueert al onmiddellijk naar een heerlijk shuffle waarbij het moeilijk wordt om onverschillig bij te blijven. Een nummer waarop ook de Texaanse blues gitarist Doyle Bramhall II een duit in het zakje komt doen. We schrijven juli 2007 toen we met Rootsville een eerste maal in contact kwamen met Ruthie Foster. Het was op ‘Cognac Blues Passions’ en wat werden we toen al onmiddellijk van onze sokken geblazen in die mate zelfs dat Bruno van Gevarenwinkel al meer dan één poging heeft ondernomen om ze naar de weide in Herselt te halen. Iemand die toen ook al op onze radar verscheen was Willie King. Diezelfde Willie King bracht het in Cognac tijdens de editie 2008 tot artiest van het jaar. Het moet zijn dat Ruthie toen ook al danig onder de indruk was van deze Willie King die helaas het daaropvolgende jaar naar de immense jam hierboven werd geroepen. Aan Willie King brengt ze op dit album een eerbetoon met die zijn ‘Second Coming’. Is het nu blues of soul, het blijft me eender want bij ‘It Might Not Be Right’ dat ze schreef samen met William Bell wordt de adem me gewoon afgesneden. ‘Brand New Day’ is weerom zo een pareltje dat in de categorie ‘Gospel’ kan thuishoren waar ze alleen met haar wonderlijke stem je moeiteloos in vervoering weet te brengen. Het nummer ‘Complicated Love’ is ook door haar geschreven en beschrijft hoe zwaar sommige liefdes kunnen doorwegen op een mensenleven, iets waar we misschien allemaal al wel eens met te maken hebben gehad. En we besluiten hier met een titel van uit haar albums wat evenzeer een quote zou kunnen zijn...The Phenomenal Ruthie Foster.
previous CD reports: The Phenomenal - 2006 |
|
Tracks: 01 Singing The Blues |
|
more info: year: 2014 artist: Ruthie Foster label: Blue Corn Music the musicians: Ruthie Foster (vocals) special geusts: Doyle Bramhall II (#2)
|